- Home
- Vesti
- Vesti iz Valjeva
- Izložba Nedosanjani (su)životi u Modernoj galeriji Valjevo
Izložba Nedosanjani (su)životi u Modernoj galeriji Valjevo
Autor objektiva
21/08/2024
Otvaranje izložbe Marka Tubića Nedosanjani (su)životi zakazano je za subotu, 24. avgusta 2024. godine, u 12 časova, u Modernoj galeriji Valjevo. Izložba obuhvata radove velikog formata, nastale u periodu između 2021. i 2024. godine.
Prema rečima organizatora, slikarstvo Marka Tubića počiva na svojstvima referencijalnosti i ekspresivnosti. Umetnik nastoji da istraži moguće sadržaje pojma subjekt. Interpretacija načina formiranja identiteta biva opredmećena prikazivanjem ženskih i muških figura/portreta u asimetričnim/simetričnim odnosima, primenom geometrijskih postulata u multiplikovanju fragmenata slike, manirističkim izduživanjem motiva i secesionističkim razumevanjem detalja.
U tekstu kataloga izložbe Izvor nedosanjanih (su)života, istoričar umetnosti Vladimir Bjeličić piše: Recentna produkcija Marka Tubića stupa u javni prostor kao jedna konstrukcija kranje intimne verzije raja, tog krajnje efemernog i liminalnog prostora. Jedinstven vizuelni poredak koji ovaj umetnik konstituiše jeste sublimni odgovor na procepe između svesnog i nesvesnog. Reč je o slikama koje prodiru duboko u naše vidno polje i tematizuju žudnju i ličnu slobodu, koncepte viđene u aktuelnom trenutku istovremeno kao konstruktivne i destruktivne ili rajske i paklene (u smislu iznetih metafora). Autor teksta ukazuje da: Reprezentacija začudne ili kako bi Julija Kristeva rekla ˈzazorneˈ telesnosti koja često izaziva razne oblike društvenog ˈgađenjaˈ jer se opire postojećim rodnim, seksualnim ili kakvim drugim identitetskim kategorijama u dosadašnjoj produkciji Marka Tubića zauzima centralno mesto. Međutim, mimo očitih psiholoških implikacija, te slike naseljene upravo začudnim figurama predstavljaju umetnikovo stremljenje da uz pomoć prepoznatljivog vokabulara utkanog u prakse istorijskog slikarstva uspostavi jedan mogući narativni tok.
Kompozicije protkane melanholijom zasićene su misticizmom. Sagledane kao celina one se mogu čitati kao poglavlja nekakvog romana ili dramskog teksta na tragu ˈNovog čudnogˈ (New Werid). 1 Referirajući na jedan roman nastao u okvirima ovog književnog žanra u svom eseju, spisateljica Elivija Vilk tvrdi da su mistici judeo-hrišćanske tradicije bili zaokupljeni nekom vrstom Prvog kontakta u smislu uspostavljanja direktnog dijaloga sa božanskim prisustvom koji je omogućavao transcendenciju zemaljskog sopstva. Na istom talasu funkcioniošu i pomenute figure prisutne na slikama Marka Tubića. Portretisana žudnja, slutnja ili potraga za oslobođenjem sugerišu kontakt sa (božanskim) prisustvom.
Vladimir Bjeličić zaključuje da: Minuciozno naslikani prizori pomenutih ljudskih ili postljudskih figura uhvaćenih u melanhnoličnim stanjima, zavodljivim ili sasvim nejasnim pozama, Tubiću očito pružaju oslobođenje identitetske prirode; njegovi ogledalni svetovi 2 izmiču poretku crnog ekrana svojstvenog novim tehnologijama i odvlače pogled u beli prostor podruštvljene imaginacije. Sasvim izvesno zurenje u ove ˈslike ni na nebu ni na zemljiˈdefinitivno omogućavaju posmatraču kontemplaciju, ali i mentalnu, možda i telesnu provokaciju, što jednom potvrđuje performativne domete umetničke prakse Marka Tubića.
Ovo je prva samostalna izložba Marka Tubića u Modernoj galeriji Valjevo, do sada je izlagao na kolektivnim izložbama.
BIOGRAFIJA – Marko Tubić je rođen u Zrenjaninu 1981.godine. Diplomirao je na slikarskom odseku Fakulteta likovnih umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu 2009. godine, u klasi profesora Slobodana Roksandića. Na istom fakultetu je doktorirao 2017. godine u klasi profesora Milivoja Miška Pavlovića. Član je ULUS-a od 2010. godine. Priredio je jedanaest samostalnih izložbi i učestvovao je na preko trideset tri kolektivne.
Dobitnik je nagrada: Vitez srpskog slikarstva, Opština Čajetina (2024); Treća nagrada VII mećunarodnog bijenala akvarela, Galerija A, Beograd (2022); Grand Prix XII međunarodnog bijenala minijature, Moderna galerija Kulturnog centra, Gornji Milanovac (2014); Treća nagrada izložbe Mladi, Niš Art fondacija, Niš (2013) Nagrada II internacionalnog bijenala akvarela, Galerija A, Galerija RTS, Beograd (2012); Druga nagrada izložbe Paleta mladih, Galerija Kulturnog centra, Vrbas (2011); Nagrada Perspektive, Art klinika, Novi Sad (2009); Druga nagrada izložbe Likovni salon 30X30, Galerija Kulturnog centra Zrenjanina, Zrenjanin (2006). U periodu između 2010. i 2020. godine bio je saradnik profesora Đure Radlovića na izradi sakralnih mozaika u crkvi Sv. Marka u Beogradu, crkvi Sv. Dimitrija u Novom Beogradu, hramu Hrista Spasitelja u Banjaluci, manastiru Grgeteg na Fruškoj Gori i drugim.
1 Elivija Vilk, Reč je postala sveža: mistični susret i novo čudno božansko (The Word Made Fresh: Mystical Encounter and the New Weird Divine, E-Flux, Issue #92, June 2018). Preuzeto sa: https://www.e-flux.com/journal/92/205298/the-word-made-fresh-mystical-encounter-and-the-new-weird-divine/
2 Ogledalo je, ipak, utopija, budući da je mesto bez mesta. U njemu se vidim tamo gde nisam, u jednom nestvarnom prostoru koji se potencijalno otvara s onu stranu svoje površine; tu se nalazim tamo gde me nema, kao neka sena koja mi vlastitu pojavu čini vidljivom, koja mi omogućava da se vidim tamo gde sam odsutan: utopija ogledala. Istovremeno, ono je i heterotopija. Ogledalo zaista postoji i ima neku vrstu povratnog efekta na poziciju koju ja zauzimam. – Fuko, Mišel, O drugim svetovima: utopije i heterotopije (Focault, Michel. Of Other Spaces: Utopias and Heterotopias, Architecture /Mouvement/Continuité, 1984). https://atorwithme.blogspot.com/2019/11/michel-foucaulto-drugim-prostorima.html
Podsećanje – Otvorena izložba Ukrojeni mašinarijum – Seže do zvezda kao sigurnog utočišta – ovde